Almanya’da lojman, servis, hizmetli, makam aracı gibi imkanlar bulunmamaktadır.
Bir Emniyet Mensubunun yıllık 26 işgünü izin hakkı vardır. 40 yaşından sonra izin hakkı 30 çalışma günüme yani 6 haftaya çıkmaktadır.
Emeklilik yaşı 60 tır.
Sendikal hakları vardır.
Polis dışındaki sivil çalışanlar grev yapabilir. İzinde olan polisler görev dışı yürüyüşlere katılabilirler. İzin alarak mesleğe zarar vermeyecek ek işte çalışabilirler.
Bayan polislerle erkek polisler tamamen eşit şartlarda çalışırlar.
A.B.D. Emniyet personelleri de ekstra çalışma karşılığı fazla mesai ücreti almaktadır.
Personel haftada iki gün izin kullanmaktadır. Vardiyalar değişmez, gece çalışan
sürekli gece çalışır.
Fazla mesai ücreti formu düzenlenerek anında ödenir.
Emniyet personelleri , gelir vergilerini, sigorta ücretlerini, polis birliği aidatlarını kendileri ödediklerinden maddi olarak çok rahat oldukları söylenemez.
Belçika Emniyet mensupları, 10 günlük devamlı çalışma sonrası 2 günlük istirahat, her 2 ay içerisinde 4 serbest hafta sonu, 6 saatlik çalışma saatinin 30 dakikası yemek molası olacak şekilde çalışmaktadırlar.
Ayrıca, emekliliğine 5 yıldan az kalanlarla hamile bayanlar gece çalıştırılmamaktadırlar.
Danimarka’da emniyet mensupları maaşları dışında sağlık, emeklilik hakları da vardır.
Günlük 8 saat olan çalışma saatinden fazla çalışmalar fazla mesai ücretine tabidir.
Memurların her hafta 2 gün hafta tatili ve yıllık 1 ay izin hakları vardır. Polise
sendikal haklar tanınmış olmasına rağmen grev hakkı verilmemiştir. Fakat gösteri
yapabilmektedirler.
Görevden kaynaklanan suçlarla ilgili avukatlık ücretleri sendika
tarafından karşılanmaktadır.
Fransa’da polisin sendika hakkı vardır ve çok eskilere dayanmaktadır. Ancak
II.dünya savaşından sonra, 1948 yılında grev hakkı kaldırılmıştır.
Fransa’da polisler haftada 39 saat esasına göre çalışmaktadırlar.
Olağanüstü durumlarda, belirlenen süreden fazla çalışma olabilir. Fakat bu süreler daha sonra polisin isteğine göre ya maaşına ilave edilir ya da izin olarak kendisine iade edilir. Burada dikkati çeken önemli bir husus vardır.
O da denetim mekanizmasının aktif tutularak keyfiliğin önüne geçilmesidir. Fransa’da polis yöneticilerinin uygulamaları müfettiş kontrolüne tabidir.
Kontrollerde eğer keyfilik ya da yöneticinin yetersizliğinden kaynaklanan polisin fazla çalıştırılması ya da gereğinden fazla polis çalıştırılması gibi durumlar tespit edilirse, yönetici, devleti maddi-manevi zarara uğratmanın cezasını terfi gecikmesi ya da daha üst görevlere atanmama gibi yaptırımlarla çeker.
Çünkü Fransız polisinde yönetim anlayışı “asgari sayıda elemanla en yüksek
düzeyde güvenlik sağlanması” esasına göre şekillendirilmiştir.
İngiltere’de polisler günde 8 saat çalışırlar, haftada 2 gün dinlenme günleri
vardır. Hâlihazırda 4 polis birimi mevcut olup bunlardan 3 ü çalışırken diğeri istirahattadır.
Görev saatleri: 06/14, 14/22, 22/06 saatleri arasında olacak şekilde biçimlendirilmiştir.
5 yıl hizmet süresini dolduranlar yılda 20 gün, 5 yılın üzerindekiler 22 gün, 10 yıl için 25 gün, 15 yıl için 26 gün ve 20 yılını dolduranlar
için 28 gün yıllık ücretli izin vardır.
Lojman ve araç gereç yardımı sağlanır, 25 yıl hizmet süresini dolduranlar emekli olabilirler. Bütün iş kazalarında ücretsiz tedavi uygulanır.
Bugün Birleşik Krallığa bağlı olarak kurulan, İngiltere, İskoçya ve İrlanda’da faaliyet gösteren toplam 6 polis sendikası bulunmaktadır.
İspanya’da milli polisler için sendikal haklar tanınmıştır. İkinci bir iş yapmak
yasaktır. Her devlet memurunun maaşı yaptığı işin niteliğine, eğitim durumuna göre
ayrışmaktadır.
Başbakan, Anayasa Mahkemesi Başkanı veya bir garsonun alacağı ek maaşlar tespit edilmiştir.
Buna tamamlayıcı maaş denilmektedir.
Bunun yanında, bir personelin yaptığı görevin riski, niteliği, uzmanlık gerektirmesi, sürekli yenilenme gerektirmesi veya belli bir makamı gerektirmesi gibi nedenlerle yapılan özel ödemeler bulunmaktadır.
Bunların dışında, tüm kamu çalışanları yılda iki defa (Temel Maaş + Pozisyon’dan alınan miktarın % 40’ı) ikramiye almaktadırlar.
Ayrıca, mahrumiyet bölgelerinde (örneğin, Fas’ta, Kanarya Adaları’nda, Bask’ta ve
Barcelona’da) çalışanlar da ek bir ücret almaktadır.
İspanya’da kamu çalışanlarına emeklilik tazminatı verilmemekte, sadece bir kere olmak üzere 3000 – 3500 Avro
civarında bir miktar ödenmektedir.
Kamu çalışanları, emekli olduklarında, sadece Temel Maaş başlığı altında yer alan ücretleri almaktadırlar. Yani ciddi bir hak
kaybına uğramaktadırlar.
Kaynak : Kazım TAŞBAŞ ait Yüksek Lisans Tezi ( Dokuz Eylül Üniversitesi )
Bir Emniyet Mensubunun yıllık 26 işgünü izin hakkı vardır. 40 yaşından sonra izin hakkı 30 çalışma günüme yani 6 haftaya çıkmaktadır.
Emeklilik yaşı 60 tır.
Sendikal hakları vardır.
Polis dışındaki sivil çalışanlar grev yapabilir. İzinde olan polisler görev dışı yürüyüşlere katılabilirler. İzin alarak mesleğe zarar vermeyecek ek işte çalışabilirler.
Bayan polislerle erkek polisler tamamen eşit şartlarda çalışırlar.
A.B.D. Emniyet personelleri de ekstra çalışma karşılığı fazla mesai ücreti almaktadır.
Personel haftada iki gün izin kullanmaktadır. Vardiyalar değişmez, gece çalışan
sürekli gece çalışır.
Fazla mesai ücreti formu düzenlenerek anında ödenir.
Emniyet personelleri , gelir vergilerini, sigorta ücretlerini, polis birliği aidatlarını kendileri ödediklerinden maddi olarak çok rahat oldukları söylenemez.
Belçika Emniyet mensupları, 10 günlük devamlı çalışma sonrası 2 günlük istirahat, her 2 ay içerisinde 4 serbest hafta sonu, 6 saatlik çalışma saatinin 30 dakikası yemek molası olacak şekilde çalışmaktadırlar.
Ayrıca, emekliliğine 5 yıldan az kalanlarla hamile bayanlar gece çalıştırılmamaktadırlar.
Danimarka’da emniyet mensupları maaşları dışında sağlık, emeklilik hakları da vardır.
Günlük 8 saat olan çalışma saatinden fazla çalışmalar fazla mesai ücretine tabidir.
Memurların her hafta 2 gün hafta tatili ve yıllık 1 ay izin hakları vardır. Polise
sendikal haklar tanınmış olmasına rağmen grev hakkı verilmemiştir. Fakat gösteri
yapabilmektedirler.
Görevden kaynaklanan suçlarla ilgili avukatlık ücretleri sendika
tarafından karşılanmaktadır.
Fransa’da polisin sendika hakkı vardır ve çok eskilere dayanmaktadır. Ancak
II.dünya savaşından sonra, 1948 yılında grev hakkı kaldırılmıştır.
Fransa’da polisler haftada 39 saat esasına göre çalışmaktadırlar.
Olağanüstü durumlarda, belirlenen süreden fazla çalışma olabilir. Fakat bu süreler daha sonra polisin isteğine göre ya maaşına ilave edilir ya da izin olarak kendisine iade edilir. Burada dikkati çeken önemli bir husus vardır.
O da denetim mekanizmasının aktif tutularak keyfiliğin önüne geçilmesidir. Fransa’da polis yöneticilerinin uygulamaları müfettiş kontrolüne tabidir.
Kontrollerde eğer keyfilik ya da yöneticinin yetersizliğinden kaynaklanan polisin fazla çalıştırılması ya da gereğinden fazla polis çalıştırılması gibi durumlar tespit edilirse, yönetici, devleti maddi-manevi zarara uğratmanın cezasını terfi gecikmesi ya da daha üst görevlere atanmama gibi yaptırımlarla çeker.
Çünkü Fransız polisinde yönetim anlayışı “asgari sayıda elemanla en yüksek
düzeyde güvenlik sağlanması” esasına göre şekillendirilmiştir.
İngiltere’de polisler günde 8 saat çalışırlar, haftada 2 gün dinlenme günleri
vardır. Hâlihazırda 4 polis birimi mevcut olup bunlardan 3 ü çalışırken diğeri istirahattadır.
Görev saatleri: 06/14, 14/22, 22/06 saatleri arasında olacak şekilde biçimlendirilmiştir.
5 yıl hizmet süresini dolduranlar yılda 20 gün, 5 yılın üzerindekiler 22 gün, 10 yıl için 25 gün, 15 yıl için 26 gün ve 20 yılını dolduranlar
için 28 gün yıllık ücretli izin vardır.
Lojman ve araç gereç yardımı sağlanır, 25 yıl hizmet süresini dolduranlar emekli olabilirler. Bütün iş kazalarında ücretsiz tedavi uygulanır.
Bugün Birleşik Krallığa bağlı olarak kurulan, İngiltere, İskoçya ve İrlanda’da faaliyet gösteren toplam 6 polis sendikası bulunmaktadır.
İspanya’da milli polisler için sendikal haklar tanınmıştır. İkinci bir iş yapmak
yasaktır. Her devlet memurunun maaşı yaptığı işin niteliğine, eğitim durumuna göre
ayrışmaktadır.
Başbakan, Anayasa Mahkemesi Başkanı veya bir garsonun alacağı ek maaşlar tespit edilmiştir.
Buna tamamlayıcı maaş denilmektedir.
Bunun yanında, bir personelin yaptığı görevin riski, niteliği, uzmanlık gerektirmesi, sürekli yenilenme gerektirmesi veya belli bir makamı gerektirmesi gibi nedenlerle yapılan özel ödemeler bulunmaktadır.
Bunların dışında, tüm kamu çalışanları yılda iki defa (Temel Maaş + Pozisyon’dan alınan miktarın % 40’ı) ikramiye almaktadırlar.
Ayrıca, mahrumiyet bölgelerinde (örneğin, Fas’ta, Kanarya Adaları’nda, Bask’ta ve
Barcelona’da) çalışanlar da ek bir ücret almaktadır.
İspanya’da kamu çalışanlarına emeklilik tazminatı verilmemekte, sadece bir kere olmak üzere 3000 – 3500 Avro
civarında bir miktar ödenmektedir.
Kamu çalışanları, emekli olduklarında, sadece Temel Maaş başlığı altında yer alan ücretleri almaktadırlar. Yani ciddi bir hak
kaybına uğramaktadırlar.
Kaynak : Kazım TAŞBAŞ ait Yüksek Lisans Tezi ( Dokuz Eylül Üniversitesi )
Son düzenleme: